Hoe jij kan starten met thuisonderwijs

Toen ik zwanger was van ons zoontje, overleed mijn moeder. Kort daarna werd hij geboren, midden in de lockdownperiode. Een intense tijd, maar ook een periode waarin we veel thuis waren, met ruimte om stil te staan bij wat echt belangrijk is.

We stelden onszelf vragen zoals:
👉 Wat vind ik überhaupt echt belangrijk?
👉 Wil ik mijn leven wel inrichten zoals het nu is, of wil ik het anders doen?
👉 Hoe wil ik mijn kind opvoeden en past dit systeem daar eigenlijk wel bij?
👉 Wat vind ik belangrijk in het onderwijs?
 

Maar op dat moment werkte ik naast mijn eigen Oosters Sportcentrum ook als gastdocent in het onderwijs en mijn man werkte fulltime op een school voor speciaal onderwijs. We zagen daar prachtige dingen gebeuren, maar we zagen ook van binnenuit een systeem dat niet altijd aansluit bij wat een kind nodig heeft.

Dingen als:
👉 grote klassen waarin niet ieder kind gezien wordt
👉 veel werkdruk voor leerkrachten
👉 weinig ruimte voor beweging, spel en rust
👉 en een systeem dat vaak meer draait om toetsen dan om ontwikkeling
 

Onze levensvisie en opvoedstijl sloten daar steeds minder bij aan. Toch is het niet makkelijk om de stap te zetten en je kind uit dat systeem te halen. We twijfelden ook: kunnen we dit wel? Doen we het goed? Maar ons zoontje liep vervolgens ook vast op de peuterspeelzaal. De leidsters maakten zich zorgen over hoe hij het later zou doen in een grote groep. En toen besloten we het gewoon te proberen: thuisonderwijs.

Gelukkig kregen we veel steun van familie en collega’s die ook werkten in het onderwijs, de pedagogiek en didactiek. En dankzij hun hulp konden we het goed neerzetten. 

💚 Ik merkte dat ik met vertrouwen les kon geven.
💚 Ik wist dat wat ik aanbood, goed was, omdat ik werd geholpen door mensen met kennis en ervaring.

💚 Ik had docenten en pedagogen om op terug te vallen,
💚 Ik kreeg en groep gelijkgestemde ouders om ervaringen mee te delen,
💚 Ik hoefde de lesplannen niet helemaal zelf te ontwikkelen
💚 En er was ook veel meer rust, want Joah ging niet meer stress en tranen naar school!
 

Mijn zoontje leerde ondertussen ook op zijn eigen tempo, binnen zijn eigen interesses.
Er kwam rust in huis, want de strijd en verdriet als hij naar school ging verdween en er kwam vooral veer meer verbinding met elkaar. Nu 
leert hij met plezier en niet omdat het moet, maar omdat het mag. 

En dat gun ik ook andere ouders. Dat vertrouwen, die rust, die zekerheid. Dat is precies wat we met onze community willen doorgeven.